Bruno Schulz urodził się 12 lipca 1892 roku w Drohobyczu, w rodzinie zasymilowanych galicyjskich Żydów. Znany jest przede wszystkim jako pisarz, autor Sklepów cynamonowych (1934) i Sanatorium pod klepsydrą (1937), ale był jednocześnie malarzem, grafikiem i rysownikiem. Od 1924 roku pracował jako nauczyciel rysunków w gimnazjum w Drohobyczu. Twórczość plastyczna Schulza - tematyką i szczególnym, onirycznym nastrojem - wiąże się z jego twórczością pisarską; niektóre rysunki są ilustracjami do własnych utworów. W latach 1920- 22, w technice cliché-verre, wykonał cykl ponad dwudziestu rycin o specyficznym, erotycznym charakterze zebranych w Xsiędze Bałwochwalczej. Tworzył także obrazy olejne, ale te prace, dziś zaginione, znane są przeważnie tylko z dawnych fotografii. Jedynym zachowanym płótnem jest Spotkanie (1920), obraz, który niedawno pojawił się na rynku antykwarycznym, a następnie trafił do zbiorów warszawskiego Muzeum Literatury. W latach dwudziestych i trzydziestych artysta kilkakrotnie pokazywał swoje grafiki i obrazy, m.in. na wystawach w warszawskiej Zachęcie (1922), w TPSP we Lwowie (1922), w Wilnie (1923), we Lwowie i Truskawcu (1930), w TPSP w Krakowie (1931).