Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem Józefa Pankiewicza. Wraz ze swoim mistrzem i grupą tworzącą Komitet Paryski w 1924 wyjechał do Paryża. Do kraju wrócił w 1933 roku. W czasie wojny przedostał się do Szwecji, a stąd w 1943 do Anglii, gdzie miał swoją pierwszą wystawę indywidualną w 1946 w londyńskiej Redfern Gallery. Do 1958 roku, w czasie pobytu w Wielkiej Brytanii prowadził działalność dydaktyczną i artystyczną. Po powrocie do Polski otrzymał profesurę w PWSSP w Gdańsku i Poznaniu. Zajmował się głównie malarstwem, później zwrócił się stopniowo od malarstwa przedstawieniowego do abstrakcji, zachowując istotę polskiego koloryzmu. Twórczość powojenna artysty uznawana jest za jedną z najwybitniejszych w polskim dorobku artystycznym.