Syn wybitnego kompozytora, Stanisława. Od roku 1871 uczył się malarstwa w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Antoniego Kamińskiego, a także prywatnie u Gersona i Dziadulewicza. W roku 1878 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Malował sceny rodzajowe, historyczne, historyczno-rodzajowe i religijne. Jego dzieła wyróżniają się dobrą kompozycją, barwnością, wyczuciem nastroju i stylu epok historycznych. W 1879 na wystawie w warszawskiej Zachęcie, zwrócił uwagę krytyki obrazem "Pierwsze spotkanie Jadwigi z Jagiełłą". Wielokrotnie wystawiał w Zachęcie, w Salonie Krywulta, Salonie Ungra i Salonie Artystycznym, gdzie w roku 1905 odbyła się zbiorowa wystawa jego prac (około 50 obrazów). Wystawiał także w Krakowie, w Łodzi i w Kijowie.