Ilustracja, nie tylko dziecięca
Za szczególny okres polskiej ilustracji książkowej uznaje się lata 1950–1980. Wówczas ilustracja osiągnęła bardzo wysoki poziom artystyczny, stając się wyjątkowym aspektem polskiej sztuki. Jej twórcy byli wielokrotnie doceniani i nagradzani, a ich prace prezentowano na światowych wystawach. Zaczęto mówić o zjawisku określanym Polską Szkołą Ilustracji. Doceniano ją za dużą swobodę artystyczną, różnorodność, barwność, indywidualizm artystów, poczucie humoru, bogatą formę oraz nowatorskie podejście do ilustrowania książek.
Zbigniew Lengren powołał do życia Profesora Filutka. Postać drobnego staruszka z charakterystycznym melonikiem i laską przy boku bawiła kolejne pokolenia czytelników "Przekroju" przez ponad pół wieku.
Lengren ukończył toruńskie Gimnazjum im. Kopernika w 1938 a następnie starał się o przyjęcie na studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Jednak wybuch II wojny światowej przeszkodził mu w rozpoczęciu studiów. Został powołany do Wojska Polskiego, wziął udział w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niemieckiej niewoli. Pozostałą część wojny spędził w niemieckich obozach jenieckich i więzieniach. Po ustaniu działań wojennych, w grudniu 1945, powrócił do Torunia, gdzie rozpoczął studia malarskie na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Rozwój artystyczny łączył z pracą zawodową, dyplom ukończenia studiów otrzymał w 1951. Zadebiutował jako karykaturzysta w 1944 w czasopiśmie "Stańczyk". Od 1946 współpracował z tygodnikiem "Przekrój", gdzie publikował serię rysunkową z Profesorem Filutkiem i psem Filusiem – pierwszy odcinek ukazał się w 147. numerze pisma w lutym 1948 roku. Współpracował również z innymi czasopismami: "Szpilkami", "Światem", "Trybuną Robotniczą", "Playboyem". Ilustrował poza tym książki, tworzył filmowe plakaty, pisał utwory satyryczne.
Zdzisław Witwicki urodził się w 1921 roku i był autorem ilustracji do ponad 70 książek dla dzieci, w tym tak znanych i lubianych jak "O Wróbelku Elemelku" Hanny Łochockiej, "Z przygód Krasnala Hałabały" Lucyny Krzemienieckiej.
Wykonał także kilkaset ilustracji i okładek do czasopism dla dzieci i młodzieży, takich jak "Miś", "Świerszczyk" czy "Płomyczek". Swoje prace prezentował na ponad 250 wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju u za granicą. Przez wiele lat był redaktorem artystyczno-graficznym w Instytucie Wydawniczym "Nasza Księgarnia".
Hanna Czajkowska-Kroczewska urodziła się w 1917 w Warszawie. Była graficzką, ilustratorką, malarką. Szybko rozpoczęła współpracę z wydawnictwami specjalizującymi się w literaturze dziecięcej - przez lata była związana z Naszą Księgarnią. Książkami dla najmłodszych zajmowała się całe zawodowe życie, zilustrowała ich ponad sto. W swojej twórczości stosowała czyste, wyraziste barwy, dążyła do uogólnienia, posługiwała się też rysunkiem linearnym. Hanna Czajkowska malował także obrazy olejne, często pejzaże i kwiaty, ale jedynie dla najbliższych. Prace artystki były wiele razy wystawiane w kraju i za granicą.
Maria Ekier wychowywała się w rodzinie, która była silnie związana z kulturą. Matką Ekier była Danuta Szaflarska - aktorka filmowa i teatralna, ojcem artystki był natomiast Jan Ekier, znany pianista, kompozytor i wydawca. W 1966 roku Ekier rozpoczęła naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1971 roku otrzymała dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jana Marcina Szancera i prof. Juliana Pałki na Wydziale Grafiki. Zrobiła specjalizację z grafiki książkowej, zajmowała się tworzeniem projektów okładek książek i plakatów. Jej główną inspiracją były dzieła doświadczonych ilustratorów. Za wzór do naśladowania uważała prace Stasysa Eidrigevičiusa oraz Józefa Wilkonia.
Rysunki Julitty Karwowskiej-Wnuczak charakteryzuje mocne nasycenie kolorem i radosny nastrój. Szczególnie rozpoznawalne dla jej twórczości są rysunki zwierząt, ale nie tylko kotów Filemona i Bonifacego. Artystka ukończyła malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1960, dyplom uzyskała u prof. Eugeniusza Eibischa. Od 1961 związana była z Biurem Wydawniczym Ruch, jako projektantka pocztówek i ilustratorka. Debiutowała tam wykonując ilustracje do książki "Dziwne przygody Ignasia" Ewy Szelburg-Zarembiny.
W 1962 nawiązała długoletnią współpracę z Instytutem Wydawniczym Nasza Księgarnia, dla którego zilustrowała wiele książek dla dzieci i młodzieży, m.in. "Opowieści indyjskie" Shanty Rameshwara Rao, "Złoty most" Iona Creangi, "Księżniczkę głogu" Władysława Ludwika Anczyca, "Niebo było błękitne" Charlotte Zołotow, "Lokomotywa", "Rzepka" i "Ptasie radio" Jana Brzechwy". Prace artystki wystawiane były we Włoszech, Czechosłowacji, NRD, NRF, ZSRR, Japonii i Danii, prezentowano je także podczas Biennale w Bratysławie i Bolonii.
