Maria Teresa Chojnacka - tkanina monumentalna

"Sposób, w jaki artystka używała różnych splotów dla wprowadzenia i wykorzystania efektów światła i cienia, przypominał żywo wykonanie rzeźbiarskiego, misternie cyzelowanego wypukłego reliefu. Przy czym reliefowe tkaniny Chojnackiej miały przyrodzoną materiałowi mięsistość i chropowatość, a równocześnie połysk i wewnętrzne ciepło. Artystka wykorzystała w nich zasady kontrastów. Suchość zgeometryzowanej kompozycji przeciwstawiała się bujnej, pełnej temperamentu fakturze, która jakby rozsadzała przypisany je porządek. Surowa, jednolita barwa przeistaczała się pod wpływem światła na różnych wypukłościach włókien, tak że kompozycja robiła wrażenie kolorowej".

Irena Huml

Maria Teresa Chojnacka związała się ze sztuką włókna u progu swojej kariery i do dziś jest wierna swojej pasji. Wykształcenie z zakresu tkaniny i warsztatu tkackiego zdobyła w Pracowni Tkaniny Ręcznej kierowanej przez profesor Eleonorę Plutyńską – znakomitą artystkę, ale przede wszystkim wybitnego i cenionego pedagoga. Wychowankowie Plutyńskiej zachwycili publiczność i krytykę podczas I Biennale Tkaniny Artystycznej w Lozannie w 1962. Polscy artyści zaproponowali wówczas szereg nowych rozwiązań formalnych zrywających z dekoracyjną, gładką tkaniną w typie francuskim, a projekty ich autorstwa stały się samoistnymi obiektami artystycznymi.

Maria Teresa Chojnacka przez lata wykształciła swój unikalny, nowatorski styl. Posiadająca doskonałe umiejętności warsztatowe artystka, ambitnie poszukuje innowacyjnych i awangardowych rozwiązań formalnych. Prace Chojnackiej budowane są w sposób przejrzysty, mocny, logiczny. Artystka jest niekwestionowaną prekursorką reliefu na tkaninie, który tworzy szorstką, grubą przędzą sizalową. Te niekonwencjonalne faktury pozwalają wyróżnić twórczość Chojnackiej spośród wielu innych dokonań w zakresie sztuki włókna, zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej. Ważnym aspektem w tkaninie Chojnackiej jest jej monumentalna forma oraz wpływ na przestrzeń, w której się znajduje. Prace artystki zdają się akceptować te potrzeby, często odnajdując swoje miejsce we wnętrzach gmachów publicznych. Silnie zrytmizowane, niemal architektoniczne kompozycje autorki budzą zdumienie swoim rozmachem i nowatorstwem. W twórczości Chojnackiej, obok dzieł tkackich, występują przestrzenne prace plecione powstałe z wykorzystaniem rozmaitych wiązań i splotów. Prezentowana w niniejszym katalogu praca "Łańcuchy" jest przykładem takiej realizacji.