Do końca XVIII stulecia, zgodnie z kanonami ówczesnej mody, mężczyźni nosili równie dużo biżuterii, co kobiety. W XIX wieku męska biżuteria została ograniczona do sygnetów, dewizek, spinek do mankietów i szpilek do krawata. 

Strój eleganckiego mężczyzny nie mógł obyć się bez krawata, który zdobiła długa szpila z dekoracyjną końcówką. Na najbliższej aukcji pojawią się trzy szpilki z charakterystycznym spiralnym nacięciem, które miało zapobiegać ich wypadnięciu. Zwykle tego typu wyroby z końca XIX i początku XX wieku miały dość zróżnicowane wzory od patriotycznych, żałobnych poprzez emblematy polityczne aż do motywów sportowych czy myśliwskich. Najbardziej popularnymi materiałami dekoracyjnymi stosowanymi w szpilkach do krawatów były diamenty, rzeźbiony koral i turkusy. 

Spinki do mankietów zostały wprowadzone na początku XIX stulecia. Obecnie jest to ozdoba coraz bardziej popularna zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. Najlepszą jakością charakteryzowały się spinki z początku XIX wieku. Wykonywano je głównie z 15- lub 18-karatowego złota. Większość spinek była produkowana w parach. Pod koniec XIX stulecia sprzedawano je w specjalnych etui z pasującymi guzikami i zatrzaskami.

W grudniowej ofercie aukcyjnej znalazły się spinki do mankietów zdobione czarną i białą emalią, błękitnymi topazami, ognistymi opalami i macicą perłową.

Na szczególną uwagę zasługują, dekorowane karneolem guziki do kołnierzyka. Prezentowany w oryginalnym pudełku francuski wyrób, pochodzi la lat 20. XX wieku. 

Do najczęściej noszonych przez mężczyzn pierścieni należą sygnety. Pierwotnie były używane do poświadczania dokumentów przez odciśnięcie pieczęci w wosku. Do końca XIX wieku z reguły robiono sygnety ze złota lub srebra i wysadzano kamieniami z wyrzeźbionym herbem, klejnotem lub monogramem.