Komentarz

Paweł Merwart to znakomity eksponent naturalistycznego, salonowego malarstwa francuskiego końca XIX stulecia. Artysta młodość spędził we Lwowie. Swoją edukację rozpoczął od studiów politechnicznych w Austrii. Legenda głosi, że raniony w nogę podczas pojedynku, zainteresował się rysunkiem podczas rekonwalescencji. W Wiedniu amatorsko studiował malarstwo. W 1876 roku wyjechał do Monachium, rok później do Düsseldorfu, aby ostatecznie dotrzeć do Paryża. Jego talent rozwijał się prędko, o czym świadczy data debiutu na paryskim Salonie już w 1878 roku. W kolejnych dekadach wystawiał w Paryżu czy Stanach Zjednoczonych. Merwart został zatrudniony przez rząd francuski jako malarz departamentu kolonii, co zaowocowało podróżami do Tunisu, Senegalu, Gujany, na Antyle czy Martynikę. Artysta stworzył dioramę „Poławiacze pereł”, która została zaprezentowana na Wystawie Powszechnej 1900 roku. Merwart zginął w czasie wybuchu wulkanu Mont Pelée na Martynice w 1902 roku. Oprócz tematyki orientalno-historycznej (Mojżesz zabijający Egipcjanina, 1883, Muzeum Narodowe w Krakowie), Merwart wykonał liczne portrety młodych dziewczyn nadając im poetyckie tytuły („Zadumana”, „Pianistka”, „Hiszpanka”). Mimo silnego związku z paryskim milieu artystycznym, malarz wysłał swoje dzieła na wystawy w Polsce, jak również ich reprodukcje pojawiały się w polskiej prasie. „Paryżanka. Dziewczyna z koszem kwiatów” stanowi reprezentatywny przykład jego malarstwa – wyrafinowanego technicznie i podejmującego urokliwy, salonowy temat.