Uczył się w wileńskiej Szkole Rysunkowej, później pracował jako prywatny nauczyciel rysunków. Na początku lat 30. został asystentem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, a w 1937 roku otrzymał nominację profesorską tej uczelni. Wystawiał na wszystkich wystawach Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków, reprezentował sztukę polską na wielu wystawach za granicą. Po wojnie osiadł w Toruniu, gdzie był dziekanem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Malował głównie pejzaże, także widoki miejskie z motywami starej architektury.