• zbiory spadkobierców artysty
• kolekcja prywatna, Polska

• Bolesław Cybis 1895-1957. Malarstwo, rysunek, rzeźba. Twórczość lat dwudziestych i trzydziestych, katalog wystawy, oprac. Anna Prugar-Myślik, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2002, nr kat. I/21

• Bolesław Cybis 1895-1957. Malarstwo, rysunek, rzeźba. Twórczość lat dwudziestych i trzydziestych, Muzeum Narodowe w Warszawie, 20 września – 3 listopada 2002

W latach studenckich Bolesław Cybis stworzył wiele różnorodnych portretów i wizerunków. Najczęściej sięgał wówczas po techniki, które pozwalały mu na szybkie, lecz w konsekwencji bardziej szkicowe zarysowanie podobizny modela, takie jak sangwina czy ołówek. Prezentowany na portrecie mężczyzna ukazany został w ujęciu popiersiowym z głową zwróconą w 3/4 w prawo. Zastosowana technika olejna pozwoliła na uzyskanie intensywności jego rysów. Portretowany łączy się poniekąd z równie ciemnym, co jego ubranie, tłem. Głowa stanowi tutaj jedyną wyraźną dominantę kompozycyjną, jak i kolorystyczną. Hieratyczna twarz wydaje się jakby zastygła na moment, nie ukazując żadnych emocji. Cybis pilnie studiował w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego oprócz samej praktyki również teoretyczne zagadnienia z zakresu historii sztuki. Fakt ten łączy właściwie wszystkich artystów kręgu tego wybitnego profesora nazywanego powszechnie przez swoich podopiecznych „Pruszem”. W prezentowanej pracy zauważyć można interesujące odwołania do malarstwa portretowego niderlandzkich prymitywistów XV wieku. W owym czasie modele przedstawiani byli zarówno na pejzażowym tle, jak i w obrębie jednolitej, ciemnej przestrzeni. Kolejną cechą, która łączy Cybisa z mistrzami z Północy, jest weryzm przedstawienia tak silnie zakorzeniony w sztuce Niderlandów.